Ρακόμελο
Οι πατέρες της μονής, κάθε χρόνο την εποχή που πλησιάζει ο καιρός του τρύγου των σταφυλιών, ξεκινούν μια περιπλάνηση στους «δρόμους των αμπελιών» σε όλη την ευλογημένη γη της Μακεδονίας.
Από την περιοχή του Αμύνταιου στη Δυτική Μακεδονία με το φημισμένο ξινόμαυρο, στην κεντρική Μακεδονία, αναζητώντας έναν θαυμάσιο Ροδίτη, ένα αριστοκρατικό Cabernet, ένα μοσχομυρωδάτο Merlot, ένα Αγιοσαββαΐτικο, μια ξεχωριστή Μαλαγουζιά και ένα «γρουσούζικο» Γεωργιανό στο Λάκκωμα Χαλκιδικής. Περιπλάνηση στα χωριά της Ανατολικής Μακεδονίας για να βρουν μια πλούσια ζουμερή Σουλτανίνα και ένα πανέμορφο ροζακί, στα αμπελοχώραφα της Κάριανης και της Νέας Περάμου στην περιοχή της Καβάλας.
Αυτή η γλυκιά περιπλάνηση γίνεται επειδή η τοποθεσία και το μικροκλίμα της κάθε περιοχής είναι το Α και το Ω για την ποιότητα των παραγόμενων σταφυλιών, αυτού του ευλογημένου καρπού της αμπέλου.
Οι πατέρες της μονής μας θα επιλέξουν με πολύ ζήλο τα σταφύλια για να τα κόψουν, να τα πατήσουν και στη συνέχεια, όταν θα ωριμάσει ο μούστος, να αποστάξουν για να βγει ένα καθάριο και διαμαντένιο απόσταγμα. Στη συνέχεια, το απόσταγμα αυτό, με το πάντρεμα του μελιού, θα δημιουργήσει το ξακουστό μας ρακόμελο.
Η επιλογή των μελιών δεν είναι τυχαία για να παρασκευαστεί το ρακόμελο. Τα μέλια πρέπει να είναι δυνατά σε αρώματα, «ρωμαλέα» σε γεύσεις και συνάμα να δίνουν το χρώμα που αρμόζει στο ρακόμελο. Μέλια «ρωμαλέα» όπως είναι της βελανιδιάς, του δάσους, του πολύκομπου, της σουσούρας.
Το ρακόμελο, πιστεύουν οι πατέρες της μονής, δεν έχει ανάγκη από καρυκεύματα ή μυρωδικά. Το μόνο που θέλει είναι η αγάπη και το μεράκι πρωτίστως των παρασκευαστών, η καλή ρακί και η επιλογή των μελιών που θα δώσουν τη γεύση, την υφή και το χρώμα στο ρακόμελο. Η εμπειρία που έχουν αποκτήσει οι πατέρες της μονής από τη γλυκιά ενασχόλησή τους με την μελισσοκομία εδώ και δεκατρία χρόνια έχει ως απόρροια την παραγωγή ενός εξαιρετικού και απόλυτα γευστικού ρακόμελου.